Zazdrość to potężna siła,nieraz niszczy a nieraz rozwija.
Jest bardzo potrzebna... zniewala.
Emocje i adrenalinę wyzwala.
Z zazdrości szalejemy i płaczemy,
krzywdę robimy innym...
nie wiemy, czy winnym czy niewinnym.
Jest to dziwne i trudne uczucie,
ryzykowne jak chodzenie po drucie.
Podejrzenia umysł zabijają,
tym niemniej często rację mają.
Zazdrość to rodzaj pożądania,
i dowód swojego serca oddania.
Ma być subtelna,nobliwa,
nie bezwzględna i chorobliwa,
bo wtedy się traumą nazywa.
Więc bądźmy o siebie zazdrośni,
kupujmy kwiaty,na rękach się nośmy.
Całujmy się spojrzeniami,
myślmy o sobie całymi dniami.
Zazdrość delikatna,skrzydeł nie podcina,
daje luz,lecz w napięciu trzyma.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz