Nasze zmysły zgłodniałe
myślą... patrzą... wytrwałe
Chcą być nakarmione
wtedy szczęśliwie wyzwolone
Jedzą życiowe sytuacje
każdy zmysł ma swoje racje
Dobierają się w pary
takie czary mary
Słuch pod pachę bierze czucie
gdzieś wewnątrz czujesz kłucie
Smak i węch w dal podążają
tak w sobie się zatracają
Wzrok samotnie podróżuje
bajek z życia wypatruje
Wszystkie nieraz walca tańczą
twoją duszę cicho niańczą
Nagle burzę wywołują
wszystko fruwa źle się czują.
Nakarm zmysły zadbaj o nie
weź je delikatnie w dłonie
Pozwól im spokojnie spać
co możesz im jeszcze dać ?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz